Польские стихотворения

Władysław Bełza

Katechizm polskiego dziecka

 

 -Kto ty jesteś?
— Polak mały.

— Jaki znak twój?
— Orzeł biały.

— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swemi.

— W jakim kraju?
W polskiej ziemi.

— Czym ta ziemia?
— Mą ojczyzną.

— Czym zdobyta?
— Krwią i blizną.

— Czy ją kochasz?
— Kocham szczerze.

— A w co wierzysz?
— W Polskę wierzę.

— Czym ty dla niej?
— Wdzięczne dziecię

— Coś jej winien?
— Oddać życie.»

 


Władysław Bełza

Ojczyzna

Ojczyzna dziecię, to bracia twoi,

Twoi ojcowie i twoje matki;

Dawni rycerze w skrzydlatej zbroi,

Dumne pałace i kmiece chatki.

 Ojczyzną dziecię, to łany twoje,

To groby przodków skryte żałobą;

Rodzinne gaje, łąki i zdroje,

I te niebiosa co lśnią nad tobą.

Ojczyzną twoją, chłopię sarmackie,

To pieśń wolności i łzy tułackie!

 


Czesław Janczarski

Piękna jest nasza ziemia

Piękna jest nasza ziemia,

przejrzysty nad nią błękit.

Piękna jest nasza mowa

i pieśni, i piosenki.

Piękna jest nasza Wisła

od gór dalekich do morza.

Piękne są nasze dęby, —

topola, sosna i brzoza.

Piękna jest nasza szkoła

i piękna zieleń boiska.

Strumień jest piękny i łąka,

i zboża fala złocista.

Piękny jest Biały Orzeł,

Piękna jest biel i czerwień.

Piękna nasza Ojczyzno,

kochać będziemy Cię wiernie!