Татарские стихотворения

И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле!

Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы.

Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән,

Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән.

И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең берлән синең,

Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.

И туган тел! Синдә булган иң элек кыйлган догам:

Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, Ходам!

Габдулла Тукай

Родной язык — святой язык, отца и матери язык,

Как ты прекрасен!

Целый мир в твоем богатстве я постиг!

Качая -колыбель, тебя мне в песне открывала мать,

А сказки бабушки потом я научился понимать.

Родной язык, родной язык, с тобою смело шел я вдаль,

ты радость возвышал мою, ты просветлял мою печаль.

Родной язык, с тобой вдвоем я в первый раз молил творца:

О боже, мать мою прости, прости меня, прости отца.

Тау башына салынгандыр безнең авыл,

Бер чишмә бар, якын безнең авылга ул;

Аулыбызның ямен, суы тәмен беләм,

Шуңар күрә сөям җаным-тәнем белән.

Ходай шунда җан биргән, мин шунда туган,

Шунда әүвәл Коръән аятен укыган;

Шунда белдем рәсүлемез Мөхәммәдне,

Ничек михнәт, җәфа күргән, ничек торган.

Истән чыкмый монда минем күргәннәрем,

Шатлык белән уйнап гомер сөргәннәрем;

Абый белән бергәләшеп кара җирне

Сука белән ертып-ертып йөргәннәрем.

Бу дөньяда, бәлки, күп-күп эшләр күрем,

Билгесездер — кая ташлар бу тәкъдирем;

Кая барсам, кайда торсам, нишләсәм дә,

Хәтеремдә мәңге калыр туган җирем.

Габдулла Тукай

Стоит деревня наша на горке некрутой.

Родник с водой студеной от нас подать рукой.

Мне все вокруг отрадно, мне вкус воды знаком,

Люблю душой и телом я все в краю моем.

Здесь бог вдохнул мне душу, я свет увидел здесь,

Молитву из Корана впервые смог прочесть,

Впервые здесь услышал слова пророка я,

Судьбу его узнал я и путь тяжелый весь.

Запомнились навеки событья детских лет,

Нет времени счастливей, забав беспечней нет.

Я помню, как, бывало, по черной борозде,

Шагал со старшим братом я за сохою вслед.

Я многое увижу, — ведь жизнь еще длинна,

И ждет меня, наверно, дорога не одна.

Но только, где б я ни был и что б ни делал я, —

Ты в памяти и сердце, родная сторона!