Башкирские стихотворения

Башҡорт теле

 

Мин халҡымдың сәскә күңеленән

Бал ҡортондай ынйы йыямын,

Йыямын да — йәнле ынйыларҙан

Хуш еҫле бер кәрәҙ ҡоямын.

 

Шуға ла мин беләм тел ҡәҙерен:

Бер телдән дә телем кәм түгел-

Көслө лә ул, бай ҙа, яғымлы ла,

Кәм күрер уны тик кәм күңел.

 

Халҡым теле миңә-хаҡлыҡ теле,

Унан башҡа минең илем юҡ;

Илен hөймәҫ кенә телен hөймәҫ,

Иле юҡтың ғына теле юҡ!

 

 

Әсәм теле миңә — сәсән теле,

Унан башҡа минең халҡым юҡ,

Йөрәгендә халҡы булмағандың

Кеше булырға ла хаҡы юҡ!

 

Рами Гарипов

Башкирский язык

 

Я с цветочной души моего народа

Как пчела жемчуг собираю,

Собираю – и из живых жемчужин

Ароматные соты отливаю.

 

Поэтому я знаю ценность языка:

Ни одного языка мой язык не ниже.

Он и силён, и богат, и нежен,

Низким увидит его только низкая душа.

 

Язык моего народа – язык правды,

Без него нет моей страны.

Лишь тот, кто не любит свою страну, не любит свой язык,

Лишь у того, у кого нет страны, нет языка.

 

Мой материнский язык – красноречивый язык,

Без него нет моего народа.

У того, в чьем сердце нет своего народа,

И человеком быть права нет.

 

Көҙ еткәс

 

Ағастарҙың ҡоро япраҡтары

Унда-һанда ғына ҡалдылар.

Ҡоштар осоп киткәс, яландары

Йоҡлағандай шымға талдылар.

 

Бына оҙаҡламай йомшаҡ ҡарҙар,

Күбәләктәй яуып, ер ҡаплар;

Яландарҙа ҡалмаҫ бер йән заты,

Ҡураларға ҡайтыр бар аттар.

 

Һыу өҫтәре ҡатыр күк боҙ булып,

Тыныр шишмәкәйҙәр, туңырҙар,

Йәйелеп ятҡан күк боҙ өҫтәрендә

Ирмәк итеп балалар шыуырҙар.

 

Даут Юлтый

Наступила осень

 

Деревьев засохшие листья

Остались только в некоторых местах

Птицы улетев, поля

стали тихими дубто спать легли

 

Скоро сдесь мягкий снег,

Летя как бабочки, покроет землю;

В поле не останется ни одного животного,

Во дворы вернутся все лошади.

 

Поверхность воды замерзнет синим льдом,

Стихнут ручьи, замерзнут,

На постеленном синем льду

Забавно начнут кататься дети.